Web Content Display
Wiąz górski
Wiąz górski, w. szorstki, brzost (Ulmus glabra Huds.) – gatunek drzewa należący do rodziny wiązowatych (Ulmaceae). Występuje na Bałkanach, Krymie, Kaukazie i w Azji Mniejszej. Występuje w całej Polsce. Najczęściej występuje na wyżynach i górach, nawet do wysokości 1200 m n.p.m.; ponadto na cienistych stokach i w wąwozach, rzadziej na nizinach. Jako drzewo ozdobne jest często sadzone w parkach i ogrodach. Dawniej pospolity wiąz górski staje się coraz rzadszy i jest poważnie zagrożony. Przyczyną jest infekcja grzybowa przenoszona przez owada ogłodka wiązowca. Grzyb ten atakuje wiązki naczyniowe w drewnie, wywołując chorobę zwaną holenderską chorobą wiązu, która powoduje w krótkim czasie obumarcie drzewa. Ciężkie i twarde drewno o jasnożółtej bieli i brunatnej twardzieli jest powszechnie używane w meblarstwie. Więcej o gatunku dowiesz się z Internetu, np. na stronach Wikipedii
